Różne lektury budziły w mojej głowie różne marzenia, jednak pierwszy raz w życiu zapragnęłam węża próżniowego dopiero w trakcie czytania „How To. Jak? Absurdalne naukowe rozwiązania codziennych problemów” Randalla Munroe’a. Może wydawać się to dziwne, ale tak naprawdę dziwnie zrobiło się dopiero wtedy, gdy uznałam, że fosa z lawy nie jest wcale tak drogą inwestycją, jak można zakładać, a wybudowanie jej wokół domu nie jest bardzo głupim pomysłem. Przez niemal trzysta stron tej książki zapewne około stu razy zaśmiałam się w głos, a kilkanaście razy zastanawiałam się, jakim cudem szkoła zabiła we mnie wszystkie ciepłe uczucia, jakie od dziecka miałam do nauk ścisłych. Skąd takie myśli? Już wyjaśniam.
Munroe, podobnie jak w poprzedniej książce „What of? A co, gdyby?” oraz w swoich komiksach, ze wspaniałym, absurdalnym poczuciem humoru tłumaczy, w jaki sposób nauka może pomóc nam w rozwiązaniu problemów tak wielkiej wagi, jak na przykład napełnienie basenu (którego nie mamy), zrobienie sobie dobrego selfie z księżycem, odpowiednie wylądowanie spadającym domem czy skomponowanie utworu dla psów i nietoperzy. Posługując się bardzo obrazowymi przykładami w postaci rzucającej mikrofalówką Carly Rae Jepsen czy grającym w berka Usainem Boltem, przedstawia nam świat fizyki, astronomii, a czasami również statystyki i nauk społecznych. Temat energetyki przeplata się kursem rzucania monetą, a bomb jądrowych z Sereną Williams próbującą zatrzymać drona przy pomocy odpowiedniego uderzenia piłeczką tenisową. Jako popularyzator nauki doskonale balansuje między przekazywaniem niełatwych do wyłożenia informacji a nadaniem swojej publikacji charakteru lekkiego, dowcipnego, a przede wszystkim – ogromnie przyjemnego w odbiorze.
O tym ostatnim piszę nieprzypadkowo, bo przecież cały bieżący rok jest swoistym żartem z ludzkości i z każdej strony zalewają nas tragiczne, oburzające i trudne do przyjęcia wieści, od których żaden przyzwoity człowiek nie powinien się odwracać. A jednak poza wyrażaniem swojego sprzeciwu wobec łamania zasad bezpieczeństwa i praw człowieka, niezwykle ważne jest zachowanie podstawowej higieny psychicznej. Czy lektura nowej książki Randalla Munroe’a może nam w tym pomóc? Jak najbardziej. Poza samym językiem, w jakim napisana jest ta publikacja, humor poprawiają nam liczne komiksy i paski ilustrujące poszczególne przykłady, scenki nawiązujące do wprowadzanych tematów, a nawet przystępne algorytmy. Odczarowując stereotyp, zgodnie z którym fizyka jest skomplikowana i ciężko ją zrozumieć, sam autor zaznacza, że kocha naukę przede wszystkim za to, że jest ona zdolna odpowiedzieć na każde, nawet najbardziej absurdalne pytanie. Bo w końcu – by odwołać się do Loesji – kto decyduje, co jest niemożliwe?
